Auteur: Nadia. Het allermooiste aanzicht is een zwangere vrouw. De wetenschap dat ze leven in haar buik draagt. Iedere dag opnieuw met zorgen, maar tegelijkertijd ook met onvoorwaardelijke liefde. Ik zie ze met veel regelmaat stralend en krachtig lopen. Die stralende en krachtige vrouw was ik ook. Helaas mocht ik hier veel te kort van genieten.… Lees verder »#14 | Nadia: Wanneer baren, opbaren wordt.

Auteur: Marjolein. Met een positieve test in mijn handen staar ik uit het raam.Ik voel een enorme spanning, want het is al 4x mis gegaan.Dagen, weken en zelfs maanden gingen voorbij.En iedere goede echo was een opluchting voor mij. Zelfs papa had hoop op een goede afloop gekregen.Hij legde regelmatig zijn hand op mijn buik, zodat… Lees verder »#13 | Marjolein: We zouden voor je vechten en waren klaar voor de strijd, maar een dag later kwam daaraan abrupt een eind.

Auteur: Anouk. De gehele zwangerschap zijn we enorm blij geweest. Wat was ik er goed aan, we vlogen door een onbezorgde zwangerschap heen. Tot 22 Juni. Bij een zwangerschap van 40 weken en 2 dagen kregen we bij de verloskundige te horen dat het hartje van onze zoon Jesse niet meer klopte. In het ziekenhuis… Lees verder »#12 | Anouk: Ons eerste kindje werd geboren, maar moest ons helaas ook snel weer verlaten.

Auteur: Yvette. We besloten om na 12 jaar pil deze gedag te zeggen op 1 mei 2021 nadat ik mijn chronische medicatie voor astma en darmen had aangepast in overleg met mijn specialisten. We waren er klaar voor! Ik vond het enorm spannend hoe mijn cyclus zou gaan lopen, voordat ik aan de pil ging… Lees verder »#11 | Yvette: Wij kunnen niet wachten op een klein regenboogkindje, maar een zwangerschap zal nooit meer onbezorgd zijn.

Auteur: Christy. In 2018 bleken wij bij terugkomst van onze vakantie onverwachts in verwachting te zijn, wij waren nog helemaal niet met kinderen bezig. Aangezien ik nog aan de pil was, was het voor ons ook wel even schrikken toen ik toch een positieve zwangerschapstest in handen had, maar besloten er voor de volle 100% voor… Lees verder »#10 | Christy: We hadden beschuit met muisjes en iedereen die wou mocht haar zien.

Auteur: Dionne. Onze eerste zwangerschap eindigde anders dan we hadden gehoopt. Bij de echo met 12 weken zagen we dat het hartje niet meer klopte. Natuurlijk houd je in je achterhoofd: het kan altijd misgaan. Maar de eerste echo’s zagen er goed uit, we hadden het hartje eerder zien kloppen en het was goed gegroeid.Ik had… Lees verder »#9 | Dionne: Ik moest er niet meer aan denken om ooit zwanger te worden, maar had wel nog steeds een grote kinderwens.

Auteur: Lisanne. Aan het begin van 2018 besloten mijn man en ik te stoppen met anticonceptie. We zien wel hoe lang het duurt was het idee. We hadden niet kunnen denken dat ik direct na het stoppen al zwanger zou zijn. Wauw! De eerste echo zag er prima uit. Ook de NIPT test met nevenbevindingen… Lees verder »#8 | Lisanne: Rondlopen in een babyspeciaalzaak werd een emotionele beproeving.

Auteur: Celina. Op 2 juli 2016 om 16.57 is onze dochter geboren. Ze woog 440 gram en ze was ontzettend klein, maar dapper. De keizersnee was zonder complicaties gegaan gelukkig. Het duurde een eeuwigheid voordat Jules bij me op de uitslaapkamer was. Toen hij er was, gingen we de opa’s en oma’s bellen, ooms en… Lees verder »#7 | Celina: Zij heeft onze diepste wens laten uitkomen, zij is en blijft voor altijd onze eerste dochter!

Auteur: O. (op verzoek vermelden we niet de volledige naam van de auteur) Het is augustus 2012 al we op vakantie zijn ver van huis. Ik zit aan het zwembad als mijn dochter belt. Het woordje “mam” alleen al zegt me genoeg over haar gemoedstoestand. Als moeder spring je automatisch in de modus die op… Lees verder »#6 | O.: Een gevoel van onzekerheid, een gevoel dat werkelijkheid wordt.

Auteur: Dominique. Ik ben Dominique, 43 jaar. 14 jaar getrouwd met Joost. We hebben 5 kinderen, waarvan er eentje in de hemel woont. Dit is ons verhaal. November 2007 werden wij de trotse ouders van onze oudste dochter Marjolein. Toen zij ongeveer een jaar was kwam de wens voor een tweede kindje. Zo makkelijk als ik… Lees verder »#5 | Dominique: Met lood in onze schoenen naar het ziekenhuis voor de bevalling.

Auteur: Paul. Vrijdag 15 augustus 2012, onze laatste vakantiedag. Mijn vrouw ging voor een controle naar de verloskundige. Aangezien we al ruim voorbij de 12 weken waren ging ze alleen en bleef ik bij onze 3 kinderen. Lekker spelen want het immers onze laatste vakantiedag. De tijd vliegt voorbij en ik vraag me ineens af dat… Lees verder »#4 | Paul: Na twee echo’s volgt de harde werkelijkheid, ons kindje is overleden.

Auteur: T. (op verzoek vermelden we niet de volledige naam van de auteur) Het is 1976. Mijn zwangerschapstest is positief! Blij en gelukkig. De baby wordt eind juli begin augustus 1977 verwacht. Uit de controle bij de verloskundige blijkt dat mijn bloeddruk langzaamaan te hoog wordt. Daarom word ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Voor de… Lees verder »#3 | T.: We kregen beschuit met suiker in plaats van muisjes.

Auteur: Sophie. Op het moment dat je een miskraam hebt, gaat er zoveel door je heen. Verdriet, angst, onzekerheid en pijn. Het voelde allemaal zo onwerkelijk. Vooral het moment dat je jouw vruchtje verliest. Ikzelf, ik kon het niet doorspoelen of wegdoen. Ik was wel vastberaden dat ik iets met het vruchtje wilde doen, maar… Lees verder »#2 | Sophie: Een plekje waar we ons vruchtje nieuw leven geven.

Auteur: Jessie. ’Het moment dat je te horen krijgt dat er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is vreselijk. Ik hoor de woorden nog elke dag in mijn hoofd. Je wereld stort in, de controle wordt afgenomen en beslissingen worden voor je gemaakt. Je wilt er tegen vechten, maar je bent totaal machteloos. Dan word… Lees verder »#1 | Jessie: Er was geen andere weg om te kiezen anders overleefde ik het zelf niet.